Wedstrijdverslag

Bekerwedstrijd: The Rabbits - Bullseye 2.....7-2

WAAR IN ’T BRONSGROEN EIKENHOUT

Vrijdag 3 maart was de dag waarop bij de MVDL de kwartfinales van het bekertoernooi op het programma stonden. Voor mij niet geheel duidelijk waarom op deze datum gespeeld word aangezien ik en vele met mij denk ik nog bij aan het komen zijn van de dolle dagen van carnaval. Maar goed, aangezien wij in de vorige ronde van het inmiddels opgeheven ut Draodje hadden gewonnen mochten wij deze avond aantreden in de kwartfinale. Ruim van te voren had het lot ons gekoppeld aan The Rabbits uit Banholt, en ja we mochten nog uit spelen ook.

Op naar Banholt dan maar. Met 2 auto’s zetten we rond half acht, op advies van het al bijna onmisbare navigatiesysteem, koers richting Maastricht. De heenreis liep vrij voorspoedig, zelfs Mestreech kwamen we zonder kleerscheuren door. Dit mede doordat us MVVke vandaag een uitwedstrijd speelde en de bewoners van Vinkenslag een A2-blokkade voorlopig wel uit hun hoofd zullen laten. Eenmaal in Banholt aangekomen kunnen we het cafe met de enige naam ’t Kniegslook niet meer missen. Een gigantische bierpul siert daar waarschijnlijk al sinds de carnaval de ingang. Wat ook opviel is dat bij de kerk een gigantische paal stond met een soort van kerstboom in de top. Een teamgenoot wist mij te melden dat dit om de zo beroemde mei-den ging. Een beetje vreemde verschijning zo begin maart, maar na goed kijken kon ik wel verklaren waarom dat ding er stond. Waarschijnlijk staat ie er nog van het vorig jaar en gezien de grote kabel heeft de mei-den de belangrijke functie om de kerk recht te houden.

Natuurlijk werd er ook nog gedart deze avond. De hoop op een stuntje werd al vrij snel teniet gedaan. Binnen het uur stonden we namelijk al op een vrijwel kansloze 3-0 achterstand zonder ook maar een leg te winnen. Martin was degene die die ban brak door wel een leg te winnen maar uiteindelijk toch te verliezen. Het was John K. die als enige zijn single wist te winnen. Zo was het na de singles eigenlijk al beslist en zouden de dubbels alleen nog maar voor de statistieken zijn. In de eerste dubbel ging het al meteen weer mis. Een nog van de carnaval herstellende Andy B. en een naar zich zelfzoekende Jan Ringeding werden op een 3-0 nederlaag getrakteerd. John K. en Angelique konden vervolgens ook geen potten breken. Gelukkig konden Martin en Nicole de uitslag nog een beetje aanzien geven door hun dubbel te winnen. Dit resulteerde in een kansloze 7-2 nederlaag tegen een team dat zelf ook niet al te best speelde. Een avond dus om snel te vergeten.

Gauw naar huis dan maar!!!! Maar ja toen kwam het. Toen we onze auto’s hadden gestart en wegreden had ons navigatiesysteem nog geen contact met de satelliet gemaakt. En als dit systeem dan uiteindelijk aangeeft dat je meteen moet keren en je doet dat niet…….tsja dan beginnen de problemen pas echt. We reden regelrecht te midle of nowhere in. Geen huis, geen auto, geen mens te zien. Ik was echt aan het wachten totdat we het eind van de wereld zouden bereiken maar gelukkig besefte ik me op tijd dat de wereld rond is. Opeens doemde daar in de duisternis huizen, of zeg maar liever boerderijtjes op. Wat een opluchting, bewoonde wereld. Totdat ik de plaatsbordjes zag. Libeek, Moerslag, Mesch en nog een paar die ik niet meer onthouden heb. Dit zijn dorpjes waar ik dus nog nooit van heb gehoord. Als je ooit eens gezocht word zijn dit ideale plaatsjes om onder te duiken. Geen mens die je zal vinden. Na een half uur door het zuidelijkste van ons bronsgroen eikenhout te hebben rondgedwaald zag ik tot mijn grote opluchting het bordje Gronsveld staan en toen wist ik dat Mestreech niet ver meer zou zijn. Na een klein uurtje rijden konden we godzijdank in ons eigen café aan de bar aanschuiven en een lekker pilsje drinken. En hoewel Lindeboom bier nooit tot mijn favorieten heeft gehoord was dit wel het lekkerste glas bier sinds tijden. Gewoon omdat ik blij was dat ik “de hel van het zuiden” overleefd had.

Ons eerste team was bij onze binnenkomst bezig aan de slotpartij tegen Het Hiltonneke. Zij zijn er gelukkig wel in geslaagd de halve finales te bereiken. Nu maar hopen dat ze niet naar Banholt hoeven.

Cheers,

Andy B.

verslag van de site van DV Bullseye